Δοξάζω τον άνθρωπο που είμαι θεός ή περί χιούμορ διάλογος

Είναι το αρχέγονο παιγνίδι που σε μεταφέρει σε σημεία απρόσιτα για τις γραμμικές ακολουθίες της καθημερινότητας. Σημεία που συνδέουν έννοιες ασύμβατες μεταξύ τους για να σου προσφέρουν μία άλλη οπτική, χωρίς να δίνουν και πολύ σημασία στην τρέχουσα και πολλές φορές απατηλή  πραγματικότητα.

Αγγίζεις με το μαγικό ραβδί του χιούμορ χαρακτηριστικά και ιδιότητες, γεγονότα και λέξεις,  σιωπές και χειρονομίες και τότε αυτά παραβιάζουν ασύστολα όλες τις αναμενόμενες προσδοκίες και  αραδιάζονται εμπρός σου σε συνδυασμούς απρόσμενους.

Γιατί; Γιατί είναι ένα πνεύμα που ζει ανάμεσα στις λέξεις και τα πράγματα, μπορεί να στρεβλώνει τον Χώρο και τον Χρόνο και να μας κάνει να δίνουμε στους άλλους και στον εαυτό μας τα χαρακτηριστικά που θέλουμε.

Το ανθρώπινο DNA καταδικασμένο να εξελίσσεται στις τέσσερις γνωστές διαστάσεις, ανταπεξέρχεται την λαίλαπα αυτού του ταξιδιού παράγοντας γέλιο, χαμόγελο αλλά και Γνώση.

Γιατί άραγε χαμογελάμε όταν κάποιος σκοντάφτει; Γιατί μας φαίνεται αστείο όταν ο βασιλιάς των Λίλιπουτ φέρεται τόσο υπεροπτικά στον Γκιούλιβερ και  γιατί ο Γκιούλιβερ φαίνεται τόσο γελοίος όταν αισθάνεται ανώτερος στο νησί των γιγάντων; 

 Πόσο σχετικά είναι όλα και πόσο η αντιστροφή τους βγάζει το ίδιο αποτέλεσμα κάπου σε ένα άυλο αλλά υπαρκτό συνεχές…

Γεννήτρια εκπλήξεων, βαλβίδα εκτόνωσης στην χύτρα των υπερεντάσεων, ρεβόλβερ για τους οργίλους, καθαριστικό παρασίτων στους λαβύρινθους της επικοινωνίας, το χιούμορ τρώει σαν μετροπόντικας τα χαρακώματα που μας χωρίζουν σπάζοντας τα φράγματα της δυσπιστίας.

Θεραπευτικό όταν αναδεικνύει αφανείς όψεις των πραγμάτων, μάλλον το καλύτερο αγχολυτικό και αντικαταθλιπτικό, μεταμορφώνει τον πόνο σε χαμόγελο, την απελπισία σε προοπτική, την οργή σε γέλιο. 

 

Μπορεί να είναι έξυπνο και αθώο, μαύρο ή πειρακτικό, κωμικό ή καυστικό, γαργαλιστικό, κυνικό, σαρκαστικό ή ερεθιστικό,  αιχμηρό, φλεγματικό ή σκέτη φάρσα. Μπορεί να γελοιοποιεί ή να εξυψώνει, να γίνει αποδομητικό ή εποικοδομητικό, να προσβάλει ή να κολακεύει, μπορεί να γίνει και εχθρικό,  ειρωνικό, όμως πάντα το χιούμορ προκαλεί ευχαρίστηση. Είναι  γνήσιο τέκνο της Ευεστώς του Δημόκριτου.

Παίζοντας σαν σκανταλιάρικο παιδί με το Είναι και το Φαίνεσθαι δημιουργεί μία απόσταση από τον εαυτό μας και τους άλλους. Μας δίνει το δικαίωμα να κάνουμε ότι θέλουμε. Να κρίνουμε και να αποφασίσουμε για την εικόνα του κόσμου και των άλλων αλλά και για εκείνη του εαυτού μας.

Τι χιούμορ μας κάνει Θεούς.